11 Οκτωβρίου 2009

Η φανέλα με το 4....



Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 11 Νοεμβρίου 1974.


Με ύψος 2.06, είναι ο πολυνίκης του αθλήματος (έχει κατακτήσει 25 τίτλους) στην Ελλάδα και θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος Έλληνας shooter.


ΠΟΝΤΟΙ (Α1): 4698


ΑΓΩΝΕΣ (Α1): 523


ΠΟΝΤΟΙ (ΕΘΝΙΚΗ): 1588


ΑΓΩΝΕΣ (ΕΘΝΙΚΗ): 154


ΠΟΝΤΟΙ (Ευρώπη): 2681


ΑΓΩΝΕΣ (Ευρώπη): 289


ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ: Ελλάδα – Γερμανία 85-72 στο Αμβούργο (Φιλικό - 28/5/93) όπου δε σκόραρε.


ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ: Ελλάδα – Πουέρτο Ρίκο 85-75 (Ολυμπιακοί Αγώνες – 28/8/04) όπου δε σκόραρε.


Με τον Παναθηναϊκό έχει κατακτήσει:



  • 11 πρωταθλήματα Ελλάδας (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009)

  • 8 Κύπελλα Ελλάδας (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009)

  • 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1996, 2000, 2002, 2007, 2009)

  • 1 Διηπειρωτικό (1996)

Με τις Εθνικές ομάδες:



  • Αργυρό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Παίδων το 1991 –

  • Αργυρό μετάλλιο με την στο Ευρωμπάσκετ Ελπίδων το 1992 –

  • Παρών στα Ευρωμπάσκετ Ανδρών το 1995, το 1997, το 1999, το 2001 και το 2003, στο Μουντομπάσκετ το 1998 και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 και της Αθήνας το 2004 –

  • Το 2008 έγινε μέλος της λίστας με τις 50 πιο σημαντικές προσωπικότητες της Ευρωλίγκα ως ένας από τους 35 πιο σημαντικούς μπασκετμπολίστες που έχουν αγωνιστεί σε αυτή.

Επίσης συμμετείχε 9 φορές στο Ελληνικό All Star Game, ενώ νίκησε στο διαγωνισμό τρίποντων το 1996, 1997 και 1998 (και έκτοτε σταμάτησε να συμμετέχει στο διαγωνισμό).


Την 1η Ιουλίου του 2009, μετά την κατάκτηση από τον Παναθηναϊκό του πρωταθλήματος της περιόδου, κάνοντας έτσι το δεύτερο "Triple Crown" στην ιστορία του, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, σε ηλικία 35 ετών


Η διαδρομή του...


Στις 14 Ιουνίου 1987, όταν η Εθνική Ελλάδας κατακτούσε την κορυφή της Ευρώπης και οι Έλληνες έβγαιναν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν, ένας 13άχρονος πλησίασε τον Λιβέρη Ανδρίτσο και του ζητούσε ένα αυτόγραφο. Λίγα χρόνια μετά καθόταν στον ίδιο πάγκο μ’ ένα παίκτη, που τον έβλεπε και τον θαύμαζε. Από μικρός είχε δείξει τις τεράστιες δυνατότητες που είχε αναγκάζοντας τους ειδικούς να μιλούν με θαυμασμό για το ταλέντο του. Παρότι ήταν από μικρός εκπληκτικός σουτέρ, οι προπονητές του λόγω ύψους τον έστελναν μέσα στο καλάθι. Ευτυχώς για το μπάσκετ και για εμάς, αυτό άλλαξε και ο «Φράγκι» έγινε ένας από τους μεγαλύτερους σουτέρ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.



Το καλοκαίρι του 1990 ο Παύλος Γιαννακόπουλος έκανε την υπέρβαση δίνοντας ένα τεράστιο ποσό στη Γλυφάδα και τον καλύτερο ίσως πολίστα όλων των εποχών (Δημήτρης Σελετόπουλος) για χάρη του Αλβέρτη που ακόμα ήταν μαθητής της δευτέρας λυκείου. Το τμήμα πόλο των πράσινων πήρε την κατιούσα, αλλά όπως αποδείχθηκε λίγα χρόνια μετά η θυσία έπιασε τόπο.



Ο Αλβέρτης πήγαινε στο κλειστό της Λεωφόρου ως συνοδηγός του μεγάλου Αντόνιο Ντέιβις που έμενε επίσης στη Γλυφάδα και άκουγε με μεγάλη προσοχή τις συμβουλές των μεγαλύτερων του, όπως αυτή του Αργύρη Πεδουλάκη: «Μικρέ, αυτό το σουτ που διαθέτες δεν υπάρχει πουθενά. Σούταρε γιατί έτσι θα βγάλεις το ψωμί σου». Κι από τότε, ο Αλβέρτης άρχισε να σουτάρει και δε σταματούσε...



Το 2000 στα αποδυτήρια της Δάφνης ο Αλβέρτης έχει επιστρέψει από μια εγχείρηση στο γόνατο όταν τσακώθηκε με τον Ομπράντοβιτς. Την επομένη οι δυο άντρες κλείστηκαν σ’ ένα γραφείο και κατάφεραν να μετατρέψουν τον καυγά τους σε οδηγό για την ομάδα προκειμένου να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης και της Ελλάδας.



Στη τελευταία σεζόν της καριέρας του 2008-2009 αγωνίστηκε μόλις σ’ ένα παιχνίδι. Στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκα, στις 22 Οκτωβρίου 2008, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού αγωνίστηκε 3’46’’ απέναντι στη Ζαλγκίρις επιχειρώντας δυο άστοχα τρίποντα. Έκτοτε ήταν πάντα στον πάγκο με πολιτικά. Ποτέ δεν παραπονέθηκε, ποτέ δε δυσφόρησε, αλλά ήταν πάντα στο πλευρό των συμπαικτών του. Ίσως η συνεισφορά του στην κατάκτηση του δεύτερου triple crown από τον Παναθηναϊκό να είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ όλων των άλλων, μόνο και μόνο λόγω της συμπεριφοράς του. Ένας πραγματικά μεγάλος αρχηγός.



Πηγές: http://superbasket.gr/, http://el.wikipedia.org/



11 Οκτωβρίου 2009 ώρα 19:00 η φανέλα με το Νο 4 θα υψωθεί στην οροφή του κλειστού ΟΑΚΑ και δεν θα ξαναφορεθεί απο κανένα μπασκεμπολίστα του Παναθηναϊκού. Ο μεγάλος αρχηγός θα φορέσει την πράσινη εμφάνιση για να παίξει για τελευταία φορά με την αγαπημένη του ομάδα και εμείς οι χιλιάδες φίλοι του τρυφιλλιού, που θα είμαστε στο ΟΑΚΑ, θα τιμήσουμε τον "Φράγκι" όπως εμείς ξέρουμε...



Φραγκίσκο σε ευχαριστούμε...


1 Οκτωβρίου 2009

Ντιναμό Βουκουρεστίου-Παναθηναϊκός 0-1

Ντιναμό Βουκουρεστίου-Παναθηναϊκός 0-1 με γκολ του τυπάρα στο 78' λεπτό. Η Ντιναμό έπαιξε πολύ κλειστά με αποτέλεσμα να δούμε ένα άσχημο παιχνίδι, το οποίο φαινόταν από την αρχή ότι θα κριθεί στο γκολ.
Ο Παναθηναϊκός κατά τη γνώμη μου έπαιξε έξυπνα για να πάρει το αποτέλεσμα και σε συνδιασμό με το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα (Γαλατά- Στουρμ 1-1) μπορεί να διεκδικήσει και την πρώτη θέση του ομίλου.
Είμασταν και τυχεροί αφού οι Ρουμάνοι έχασαν το χαζό πέναλτυ που έκανε ο Μπιάρσμιρ στο 88' λεπτό.
Όλα καλά και πάμε για την έκτη νίκη στο πρωτάθλημα.

27 Σεπτεμβρίου 2009

5X5 και συνεχίζουμε...


Ο Παναθηναϊκός κέρδισε πριν από λίγο την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ με 0-1 και έκανε το 5Χ5 στο πρωτάθλημα και παρέμεινε έτσι στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος με 15 βαθμούς. Το γκολ το πέτυχε ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης στο 48'.

Κατά τη γνώμη μου δεν ήταν καλός ο Παναθηναϊκός, αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...




Τώρα την Πέμπτη θα πρέπει να νικήσουμε Ντιναμό στο Βουκουρέστι για να ανοίξουμε λογαριασμό στο EUROPA LEAGUE.

21 Σεπτεμβρίου 2009

Παναθηναϊκός-Άρης 2-1


Οι προσπάθειες όλων αυτών (εξαιρείται ο Παύλος Γιαννακόπουλος), που θέλουν το "καλό" του Παναθηναϊκού και ο θόρυβος των προηγούμενων ημερών σχετικά με το διασυρμό της ομάδας από τη Γαλατά έπεσαν στο κενό. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Άρη παίζοντας κατά τη γνώμη πολύ ωραίο ποδόσφαιρο και για άλλη μία φορά είχε πολλές ατυχίες στην τελική προσπάθεια, το οποίο θα πρέπει να προσεχθεί στη συνέχεια γιατί θα το πληρώσουμε όπως το πληρώσαμε και με την Γαλατά. Επίσης είδαμε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας με φοβερούς συνδιασμούς στην επίθεση και αυτοματισμούς, που είχαμε χρόνια να δούμε στην ομάδα.

Εάν αφήσουν την ομάδα να δουλέψει είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα δούμε φοβερή μπάλα με επιθετικό ποδόσφαιρο χωρίς γιόμες, απλά το μόνο που θα πρέπει να διορθώσουν είναι η αμυντική λειτουργία, δηλαδή να μην δέχεται η ομάδα αστεία γκολ.

Όλο το κατεστημένο, δημοσιογραφικό και μή, που τροφοδοτείται τόσα χρόνια από το παρακράτος και το σάπιο οικοδόμημα του ποδοσφαίρου, κάνει τα πάντα για να δημιουργήσει πρόβλημα στην ομάδα και μουρμούρα στην εξέδρα.

Εμείς σαν οπαδοί πρέπει να καταλάβουμε ότι μέσα στο παιχνίδι υπάρχει και η ατυχία, όπως στον αγώνα με τη Γαλατά, και όταν βλέπουμε την ομάδα μας-να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και να προσπαθεί μέχρι το τελευταίο λεπτό, παρόλο που το ματς δε γυρνάει-θα πρέπει να την χεοροκροτούμε και να την ενισχύουμε.

Δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τους δημοσιογράφους-ψευτοκριτικούς του ποδοσφαίρου, απλά να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας.


Όσο για το πέναλτυ στο 90 υπέρ του Άρη μάλλον ήταν (για να τα παραδεχόμαστε όλα...)

16 Σεπτεμβρίου 2009

Καλό ταξίδι...



Έχοντας τόσο καιρό να γράψω, είχα πάρα πολλά θέματα να ασχοληθώ, που αφορούν την ομάδα, όμως για μένα αυτή τη στιγμή αυτό που προέχει είναι να στείλω τον αποχαιρετισμό μου σε αυτά τα δύο παιδιά, φίλους του Παναθηναϊκού, τον Αποστόλη και τον Πάρη (οι φωτογραφίες είναι από το http://www.greenwebfans.com), οι οποίοι γυρνώντας από την Κομοτηνή μετά τον αγώνα με τον Πανθρακικό βρήκαν τραγικό θάνατο στην εθνική οδό.


Αποστόλη & Πάρη καλό ταξίδι...


Με το τριφύλλι στην καρδιά να ταξιδεύεις
και από ψηλά να τραγουδάς πιο δυνατά...

από τα σύννεφα τον ΠΑΟ να αγναντεύεις
τους αδερφούς σου που κανείς δε σε ξεχνά...

και όταν σε πιάνει για τη γη η νοσταλγία
να επιστρέφεις στη Θύρα 13.....

Το αφιέρωσε ένας φίλος σε ένα forum στα δυο παιδιά