Διαβάστε ένα καταπληκτικό άρθρο για το Μάικ Μπατίστ της Μαριάννας Αξιοπούλου, που δημοσιεύεται στο site: http://www.gazzetta.gr/
Ας χαλαρώσουμε όλοι για να περάσουμε καλά. Αφού στο τέλος εμείς θα κερδίσουμε πάλι!». Ο Μάικ Μπατίστ δεν μοιάζει, απλώς, να κάνει πλάκα στον Ολυμπιακό. Όντως κάνει! Ο Γιάννης Μηλιώκας θα μπορούσε να υπογράφει το soundtrack της νιότης του. Πριν σκεφτεί ο ίδιος το καλό του, πριν η μητέρα του φροντίσει να ξεφύγει ο γιος της από την μοίρα της γειτονιάς του, είχε προλάβει να δει έναν κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά του. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια αποτελούν πάντα αναφοράγια τη ζωή του Μάικ Μπασίστ, που έμαθε να εκτιμά όσα καθημερινά λαμβάνει, αφού γνωρίζει πως μια λάθος στροφή θα μπορούσε να έχει αλλάξει την πορεία του. Το κολέγιο, το ΝΒΑ, ο χαμένος του φίλος Κένιον Τζόουνς, οι πλάκες με τους κολλητούς του στην Αθήνα, η περιπέτεια με το τροχαίο και πάνω απ' όλα ο Παναθηναϊκός. Το gazzetta.gr σάς παρουσιάζει το παζλ του Μάικ Μπατίστ σε οκτώ μεγάλα κομμάτια!
Κεντρικό κομμάτι...
Είναι εκείνο που θα σου δώσει την εικόνα για το παζλ. Εκείνο το κομμάτι που θα σε βοηθήσει να συμπληρώσεις τα υπόλοιπα, εκείνο γύρω από το οποίο θα πορευτεί η ζωή σου, θα εξελιχθούν τα πράγματα. Κάθε μέρα του Μάικ Μπατίστ ήταν μια μάχη... Μια μάχη του καλού με το κακό, όπως για εκατοντάδες παιδιά που μεγαλώνουν σε γκέτο και που κινδυνεύουν από τη μια στιγμή στην άλλη να μπλέξουν σε καταχρήσεις. Είτε λόγω παιδικής αφέλειας, είτε λόγω νεανικής περιέργειας, είτε μερικές φορές επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή. Ο άσος του Παναθηναϊκού είχε τη μητέρα του να τον κρατάει καθημερινά μακριά από όλα αυτά και το αρνητικό παράδειγμα της αδελφής του να αποτελεί οδηγό. Άλλωστε, περιγράφει ως τη χειρότερη εμπειρία της ζωής του, τη στιγμή που έβλεπε την αδελφή του να μπαίνει φυλακή. Ένα γεγονός, το οποίο όπως είχε περιγράψει, είχε διαλύσει την οικογένειά του. Όταν είχε έρθει στην Ελλάδα, είχε μιλήσει για εκείνα τα χρόνια στο Λονγκ Μπιτς... “Μεγάλωσα με πολλούς γκάνγκστερ δίπλα μου, πολλή βία. Ήταν επικίνδυνα, όμως το μπάσκετ με προφύλαξε από τους δρόμους, τα ναρκωτικά, από το μέσα-έξω στη φυλακή", είχε πει τότε και παρότι μπορεί 32χρόνια μετά τη γέννησή του να μοιάζει με κακό όνειρο, δεν το έχει ξεχάσει. “Το να βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι σήμερα είναι κάτι που με κάνει κάτι παραπάνω από χαρούμενο. Όλοι περνάνε κάποιες δύσκολες στιγμές μεγαλώνοντας. Ιδιαίτερα από εκεί που είμαι εγώ, μεγαλώνοντας σε ένα γκέτο, είναι πάντα δύσκολα και είναι σκληρό για ένα αγόρι της ηλικίας μου τότε να βλέπεις όλα αυτά”. Η μπάλα που αποτελούσε το δικό του... παιχνίδι στη γειτονιά, όταν τα υπόλοιπα παιδιά έπαιζαν με όπλα, αποτέλεσε το διαβατήριο για να φύγει από το Λονγκ Μπιτς. “Το καλύτερο πράγμα που συνέβη στη ζωή μου ήταν η υποτροφία που πήρα για το κολέγιο. Τα περισσότερο παιδιά με τα οποία μεγάλωσα μαζί είτε είναι νεκροί, είτε βρίσκονται στη φυλακή”, περιγράφει και μέσω του Arizona State University θα βρει την ευκαιρία της ζωής του. Θα αποφοιτήσει ως κοινωνικός λειτουργός, επάγγελμα που θέλει να ακολουθήσει όταν κρεμάσει τη φανέλα του, και θα βρει την ευκαιρία για ευρωπαϊκή καριέρα. Οι σταθμοί στην άγνωστη τότε Γηραιά Ήπειρο θα είναι πολλοί. Όπου, όμως, κι αν βρεθεί δεν θα ξεχνάει τον τόπο του. Δεν θα ξεχνάει το κυριότερο κομμάτι του παζλ, εκείνο που του έδωσε τις βάσεις σαν άνθρωπο και σαν επαγγελματία. Το τατουάζ L.B. συμβολίζει τον τόπο του. “Το έκανα όταν έφυγα μακριά από το σπίτι μου για δύο χρόνια. Ήθελα να έχω κάτι που να θυμίζει την πόλη που γεννήθηκα. Κάθε φορά που το κοιτάω θυμάμαι από που προέρχομαι και συνεχίζω την προσπάθεια για να πετύχω τους στόχους μου. Το Λονγκ Μπιτς είναι η πόλη μου. Εκεί μεγάλωσα, αυτό με αντιπροσωπεύει... Είναι ο εαυτός μου, η πόλη που αγαπάω. Αυτό που μου αρέσει να είμαι στη ζωή μου".
Πάνω αριστερά...
Είναι εκείνο το κομμάτι που σπάνια θα έχει μεγάλη αξία... Μπορεί να απεικονίζει ένα κομμάτι της φύσης, ένα σύννεφο ή απλά καθαρό ουρανό. Χρειάζεται για να είναι ολοκληρωμένο το παζλ, ωστόσο δεν αλλάζει και πολλά στην ουσία του. Αμέσως μετά την αποφοίτηση από το κολέγιο, ήρθε η ευρωπαϊκή πρόκληση. Ο πρώτος σταθμός στην καριέρα του Μάικ Μπατίστ εκτός των συνόρων της πατρίδας του, ήταν το Βέλγιο. Και ήταν η πρώτη φορά που έπρεπε να μάθει να ζει μακριά από την οικογένειά του, κάτι που ακόμα και τώρα τον δυσκολεύει. Έμεινε στην Σαρλερουά μόλις μια σεζόν, όμως οι εμφανίσεις του εκείνη τη σεζόν στην Ευρωλίγκα θα του δώσουν τη δυνατότητα να πάει ένα σκαλοπάτι ψηλότερα. Η ομάδα που θα του προσφέρει συμβόλαιο δεν θα είναι η καλύτερη του κόσμου, ωστόσο το ιταλικό πρωτάθλημα σαφώς αποτελούσε ένα βήμα παραπάνω από το βελγικό. Η Μπιέλα θα αποτελέσει τον επόμενο σύλλογο που θα υποδεχτεί τον Μάικ Μπατίστ κι εκεί θα έρθει η καρμική συνάντηση. “Είχα παρακολουθήσει το φάιναλ φορ στην Μπολόνια και σκεφτόμουν πόσο ωραία θα ήταν να παίζω κάποια στιγμή σε μια από τις τέσσερις εκείνες ομάδες”. Μάλλον το ήθελε αρκετά, ώστε όχι απλά να παίξει σε μια από τις τέσσερις ομάδες που συμμετείχαν, αλλά στην πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2002.
Κέντρο δεξιά...
Πριν έρθει η στιγμή για το συναπάντημα της μοίρας, ήταν η στιγμή για την εκπλήρωση του παιδικού ονείρου που έχει κάθε μπασκετμπολίστας στην Αμερική. Παρότι δεν είχε στο μυαλό του το ΝΒΑ και είχε, ήδη, υπογράψει συμβόλαιο με τη Ρέτζιο Εμίλια, οι Κλίπερς τον καλούν στα pre season games και οι εκπληκτικές του εμφανίσεις τον κάνουν... talk of the town. Και ποιας πόλης; Εκείνης που μεγάλωσε. Ο Μάικ Μπασίστ, όμως, θα κοπεί τελευταία στιγμή από το ρόστερ και θα πρέπει να μαζέψει τα κομμάτια του για να σκεφτεί το επόμενο βήμα. “Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό σου για να ανακαλύψεις πότε έρχεται η δική σου ώρα", είπε τότε και η δική του ώρα δεν θα αργούσε. Λίγες μέρες αργότερα οι Μέμφις Γκρίζλις θα του προσφέρουν εγγυημένο συμβόλαιο και ο Μάικ θα ζήσει το ρόλο του... ρούκι. Θα πρέπει καθημερινά να κουβαλάει εφημερίδες, τσάντες, φαγητό, ενώ το χειρότερο “μαρτύριο” στο οποίο υποβλήθηκε ήταν να μείνει στο μπαλκόνι ξενοδοχείου στην παγωμένη Γιούτα για είκοσι λεπτά, φορώντας μόνο τα εσώρουχά του. Σταδιακά κέρδισε τον σεβασμό με τις εμφανίσεις του και στο φινάλε της σεζόν είχε 6,4 πόντους, 3,4 ριμπάουντ μέσο όρο και μια πρόταση από την Ελλάδα!
Κέντρο αριστερά...
Ψάχνοντας στο internet να μάθει “what is Greece”, βρήκε το όνομα του κολλητού... Φιλαράκια από το γυμνάσιο με τον Κένιον Τζόουνς έσπευσε να τον ρωτήσει για τη χώρα μας. Η πρόταση του Παναθηναϊκού ήταν κοντά στα 700.000 δολάρια, όμως ο Μάικ Μπατίστ ήθελε να ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται. Είπαμε το λόγο... Πάντα τού ήταν δύσκολο να αφήνει την οικογένειά του. Με το φιλαράκι του θα περάσουν την πρώτη σεζόν μαζί στο τριφύλλι και θα είναι δύσκολη και για τους δύο, με τον Τζόουνς να αποχωρεί στη μέση της σεζόν. Ο Μάικ Μπατίστ θα μάθει για τις όμορφες παραλίες, για τις γυναίκες και για τους τρελούς ρυθμούς στην Αθήνα. Θα μάθει, όμως, και την ανάποδη πλευρά του κόσμου, την επιφύλαξη και τη δυσπιστία των οπαδών. Μια σεζόν θα ξεκινήσει με τον Παναθηναϊκό να αποκλείεται στο κύπελλο από τον Απόλλωνα Πατρών και θα συνεχιστεί για τον Μάικ Μπατίστ με τραυματισμούς και δυσκολίες προσαρμογής. Ήταν, βλέπετε, ένα 3άρι που ήρθε από την Αμερική και κλήθηκε να παίξει σε άλλη θέση. “Αν κάποια στιγμή σκέφτηκα να φύγω; Ναι, τον πρώτο μου χρόνο. Ήταν μια δύσκολη χρονιά για μένα, με τραυματισμούς, προσπαθώντας παράλληλα να μπω σε ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα, ερχόμενος σε μια διαφορετική χώρα, με άλλους ανθρώπους, διαφορετικό τρόπο ζωής, διαφορετική κοινωνία. Όλα αυτά έπαιξαν το ρόλο τους στην απόφασή μου στο αν θα έμενα ή θα έφευγα”.Ο Παναθηναϊκός στο τέλος της σεζόν θα κατακτήσει κατά την προσφιλή του συνήθεια το πρωτάθλημα και στον προγραμματισμό για την επόμενη χρονιά, το όνομα του Μάικ Μπατίστ θα είναι σημειωμένο. Οι διαπραγματεύσεις θα έχουν ανατρεπτική εξέλιξη, μέχρι τη στιγμή που ο Αμερικανός άσος θα αποφασίσει να παίξει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο τριφύλλι. “Ήταν δύσκολο, αλλά δεν ήθελα να φύγω με τον λάθος τρόπο. Επέστρεψα για τον δεύτερο χρόνο μου και τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται και από τότε δεν ξανακοίταξα πίσω».Χρόνο με τον χρόνο θα γίνεται καλύτερος... Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα τον μετατρέψει σε power forward-center και ο Μπατίστ θα είναι σταθερά ανάμεσα στους κορυφαίους του Παναθηναϊκού κάθε χρόνο. Θα κατακτήσει τίτλους, θα αναδειχθεί MVP, θα γίνει το μεγαλύτερο πειραχτήρι στα αποδυτήρια, θα κοροϊδεύει τον κολλητό του Ρόντρικ Μπλάκνεϊ για τον Ολυμπιακό και σταδιακά θα είναι ένας από εμάς. «Ναι, νιώθω Έλληνας και πολύ μάλιστα. Οι σχέσεις που έχω αναπτύξει όσο καιρό είμαι εδώ δεν είναι μόνο αυστηρά επαγγελματικές, αλλά και προσωπικές. Με τους συμπαίκτες μου και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας δεν περιοριζόμαστε στη συνεργασία στην προπόνηση και τους αγώνες, αλλά υπάρχει και ένα ειδικό δέσιμο. Εξάλλου, μου φέρονται σαν να είμαι Έλληνας, όχι Αμερικανός. Μου φέρονται σαν να είμαι ένας από αυτούς και αυτό αποτελεί μεγάλη τιμή», είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του και, πλέον, μετά από έξι χρόνια στην Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να κοιτάζει προς το τέλος.«Είμαι εδώ έξι χρόνια και θα παίζω όσο μπορώ. Ξέρω ότι το μπάσκετ δεν διαρκεί για πάντα. Όταν το σώμα μου πει ότι δεν αντέχει άλλο, θα σταματήσω. Όμως, όσο είμαι υγιής, το σώμα μου αντέχει και η ομάδα με θέλει, θα είμαι εδώ. Όλα τα καλά όμως τελειώνουν κάποια στιγμή και πιστεύω ότι θα αντέχω να παίζω σε αυτό το επίπεδο για άλλα 5-6 χρόνια».
Πάνω κεντρικά...
Στα χέρια του Ζέλικο Ομπράντοβιτς εξελίχθηκε, άλλαξε, βελτιώθηκε. Ίσως να μην μπορούσε ποτέ να επιστρέψει στην Αμερική και στο ΝΒΑ, όμως για την Ευρώπη ήταν κάτι το ξεχωριστό. Το μεγαλύτερο σίριαλ γύρω από τον Παναθηναϊκό και τον Μάικ Μπατίστ ήταν στο 2007, κατά τη διάρκεια του φάιναλ φορ και λίγο μετά το τέλος του. Η Μπαρτσελόνα φερόταν να προσφέρει πλουσιοπάροχο συμβόλαιο στον Αμερικανό φόργουορντ καιρό πριν λήξει η σεζόν, όμως η ΤΣΣΚΑ έσπευσε να τινάξει την μπάνκα στον αέρα. Στους διαδρόμους του ΟΑΚΑ γινόταν λόγος για εξωπραγματική πρόταση, ώστε να μετακομίσει στην Μόσχα, όμως η απόφαση του “Μιχάλη” θα τον κάνει ακόμα πιο αγαπητό στους οπαδούς του Παναθηναϊκού και στους συμπαίκτες του. “Κοίτα, στην αρχή δεν ήταν εύκολο να αποφασίσω και πέρασα κάποιες δύσκολες στιγμές, ιδιαίτερα από τις καθημερινές ενοχλήσεις που είχα από άλλες ομάδες. Κάποια μέρα μάλιστα αποφάσισα να κλείσω το τηλέφωνό μου και για τις επόμενες 15 ημέρες δεν απαντούσα σε καμία κλήση, διότι όλο αυτό το σκηνικό με αποσυντόνιζε. Η απόφαση τελικά δεν ήταν δύσκολη. Στην Ελλάδα περνάω πάρα πολύ καλά και ζω πολύ όμορφες στιγμές. Ήξερα ότι το φετινό καλοκαίρι θα ήταν ωραίο, διότι είχαν την ευκαιρία να υπογράψω το συμβόλαιο που θα εξασφάλιζε εμένα και την οικογένειά μου, ακόμα και μετά το μπάσκετ. Ολες οι ομάδες που έδιναν πάρα πολλά χρήματα. Χρήματα που δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου. Τα πράγματα που έπρεπε να σκεφτώ ήταν πολλά, αλλά στο τέλος επικράτησε η αγάπη μου για τον Παναθηναϊκό, την Ελλάδα και βέβαια η εγγύηση που παρέχει σε κάθε παίκτη αυτή η ομάδα, ότι κάθε χρόνο διεκδικεί την κορυφή της Ευρώπης".Αιώνια πιστός, λοιπόν... Δεν γινόταν αλλιώς ούτε για τον Μάικ Μπατίστ, ο οποίος δεν συζητάει ούτε για αστείο το ενδεχόμενο να παίξει σε άλλη ελληνική ομάδα. “Ήθελα να μείνω στην ομάδα, όπου έχω περάσει 4 πανέμορφα χρόνια. Δε σου κρύβω φυσικά, ότι και η γυναίκα μου, η Σάρα, αγαπάει πολύ την Ελλάδα και την Αθήνα. Θα μου ήταν παράξενο να φύγω από την Ελλάδα. Δεν είχα κανένα λόγο να φύγω. Πηγαίνοντας σε μία άλλη ομάδα θα μου έπαιρνε χρόνο να προσαρμοστώ, να συνηθίσω. Έστω κι αν στη Μπαρτσελόνα παίζει ο πολύ καλός φίλος μου, ο Γιάκα Λάκοβιτς, που θα παρείχε κάθε άνεση για να προσαρμοστώ, ε όχι, δεν ήθελα να κάνω αυτό το βήμα. Ήθελα Παναθηναϊκό κι έμεινα στον Παναθηναϊκό".
Κάτω κεντρικά...
Δεν είναι μυστικό ότι λατρεύει τη νυχτερινή ζωή της Αθήνας. Ούτε ότι βρίσκει πάντα τον τρόπο να διασκεδάζει με καλή παρέα και να μυεί τους “νέους” στα καλά της ζωής στην Ελλάδα. Κάπως έτσι προέκυψε η κολλητή φιλία με τον Ρόντρικ Μπλάκνεϊ (αν και στην προκειμένη περίπτωση συνέβη το αντίθετο), κάπως έτσι είναι κολλητός φέτος με τον Ντρου Νίκολας, ενώ έχει... περιλάβει και τον Τζος Τσίλντρες! Ο Αντώνης Φώτσης, ο Βασίλης Σπανούλης, ο Νίκολας και ο Πέκοβιτς είναι άξιο αντίπαλοί του στο play station, μετο οποίο τρελαίνεται, αν και παραδέχεται πως ο Έλληνας φόργουορντ τον... σκοτώνει στις αναμετρήσεις τους! Ο Μάικ Μπατίστ προσαρμόστηκε γρήγορα στους ελληνικούς ρυθμούς και έξι χρόνια μετά τους πρώτους μήνες, όταν συχνά ένιωθε σαν χαμένος, ξέρει να μιλάει τη γλώσσα μας (πέρα από το εύκολο και συνηθισμένο “μαλ....”) και να ζει στον δικό μας ρυθμό. “Όταν μένεις σε μία χώρα τόσα πολλά χρόνια είναι δύσκολο να μην υιοθετήσεις τον τρόπο ζωής. Έτσι οδηγώ λίγο πιο γρήγορα, λίγο πιο τρελά. Στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλοί κανόνες. Μου αρέσει να πίνω φραπέ, καπουτσίνο… Η οικογένειά μου έχει έρθει αρκετές φορές και είναι ενθουσιασμένοι από τον κόσμο, την πόλη της Αθήνας, την ιστορία που τη συνοδεύει, την παράδοση και όποτε έρχονται έχουν τόσα πράγματα να κάνουν. Βλέπουν τα αξιοθέατα, έχουν περίπου 100.000 ιστορίες να πουν και αυτό με κάνει ευτυχισμένο, όταν η οικογένειά μου έρχεται εδώ και χαίρεται με το που βρίσκομαι, έχοντας την ευκαιρία να δουν τι κάνω καθημερινά, που ζω».Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά... Έχει τεράστια αδυναμία στο ελληνικό φαγητό, ειδικά στα παϊδάκια και στα σουβλάκια! “Ειλικρινά δεν μπορώ να πω όλα όσα μου αρέσουν. Είναι μια μεγάλη λίστα. Μου αρέσει πραγματικά το φαγητό εδώ”, δήλωσε συνέντευξή του κι έσπευσε να... απολογηθεί. “Τον πρώτο χρόνο μου στην Ελλάδα πηγαίναμε περισσότερο σε κάποιες αλυσίδες εστιατορίων με φαγητό από τις ΗΠΑ, γιατί είσαι ακόμη στον δικό σου μικρόκοσμο. Σιγά σιγά αρχίσαμε να δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα, καλύτερο φαγητό και τώρα κάποιες φορές με τη γυναίκα μου όταν περνάμε έξω μαγαζιά που πηγαίναμε τότε απορούμε. Ακόμη πηγαίνουμε που και που, μην με παρεξηγήσετε, αλλά σίγουρα όχι όσο πηγαίναμε εκείνον τον πρώτο χρόνο».
Πάνω δεξιά...
Η τρέλα με την οποία έμαθε να οδηγεί, πήγε να τον βάλει με μεγάλους μπελάδες τον Οκτώβριο του 2004. Όντας, μόλις στη δεύτερη του χρονιά στην Ελλάδα, έμπλεξε με την δικαιοσύνη. Ο Μάικ Μπατίστ κατηγορήθηκε για εγκατάλειψη θύματος, όταν οδηγώντας με ποσοστό αλκοόλ στο αίμα του ελαφρώς πάνω από το όριο, τράκαρε με μηχανάκι και συνέχισε την πορεία του. Λίγο πιο πάνω είχε ατύχημα σε πινακίδες και έφτασε η τροχαία. Ο Αμερικανός του Παναθηναϊκού ισχυρίστηκε πως δεν εγκατέλειψε το θύμα και ο ίδιος ειδοποίησε τους φρουρούς κτηρίου πάνω στην Λεωφόρο Κηφισίας για το ατύχημα. Ο αναβάτης της μηχανής, Πέτρος Στέλιος, χτύπησε και νοσηλεύτηκε με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, με τον Μπατίστ να είναι από την πρώτη στιγμή δίπλα του. Η δικογραφία του έκανε λόγο για πλημμέλημα και η υπόθεση έκλεισε. Ο Παναθηναϊκός, αν και δεν είχε πάρει ξεκάθαρη θέση για το θέμα, ήταν στο πλευρό του παίκτη, μιλώντας για την άψογη επαγγελματική του συμπεριφορά. Δεν ήταν ίδια και η στάση των μίντια, τα οποία στην πλειοψηφία τους, τον κατηγόρησαν και τον... καταδίκασαν.
Κάτω αριστερά!
Όλα τα κομμάτια του παζλ, μπορεί να μην είχαν αξία αν δεν υπάρχει η οικογένειά του. Οι αξίες που πήρε από την μητέρα του, οι δυσκολίες στην εφηβεία, το περιστατικό με την αδελφή του, έχουν κάνει τον Μάικ Μπατίστ να γίνει προτεραιότητα στους δικούς του ανθρώπους. “Η οικογένειά μου είναι εκεί, οι άνθρωποι που πραγματικά αγαπώ και θα πέθαινα γι’ αυτούς είναι εκεί, αλλά ξέρω που βρίσκομαι και πως η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι η καλύτερη δυνατή για μένα και για όσους αγαπώ”, έχει πει για τη νοσταλγία που νιώθει συχνά για την οικογένειά του, αλλά και για τη γυναίκα του. Η Σάρα είναι μόνιμη αναφορά στις συνεντεύξεις του και ονειρεύεται να κάνει πολλά παιδιά μαζί της.“Ξέρω ότι η θυσία που κάνω είναι για το καλύτερο για όλους και είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο επιστρέφω, μένω εδώ. Όπως είπα άλλωστε έτσι κι αλλιώς βιώνω μια κατάσταση που με κάνει ευτυχισμένο εδώ. Έτσι όταν σταματήσω να παίζω, θα μπορώ να πω ότι έκανα τα πάντα με τον σωστό τρόπο».Η παιδικότητα που πολλές φορές προδίδουν οι γκριμάτσες στο πρόσωπό του, είναι χαρακτηριστικό στις στιγμές που βρίσκεται με την οικογένειά του. “Τα καλύτερά μου Χριστούγεννα τα ζω κάθε χρόνο, όταν πάω σπίτι και βρίσκομαι με την οικογένειά μου. Καθόμαστε στον καναπέ, λέμε ιστορίες και γελάμε. Περνάω υπέροχα. Βασικά, τώρα που το σκέφτομαι οι περισσότερες ιστορίες αφορούν εμένα. Τους αρέσει να με… ντροπιάζουν, αλλά τουλάχιστον γελάμε. Είναι ιστορίες από τότε που ήμουν νεότερος”, είχε πει τον περασμένο Δεκέμβρη σε συνέντευξή του σε αθλητική εφημερίδα και με περηφάνια περιέγραφε το δώρο που έκανε στην αδελφή του και πόσο χάρηκε εκείνη... The missing piece!Τα οκτώ βασικά κομμάτια συνθέτουν τη ζωή του Μάικ Μπατίστ... Λείπει ένα για να συμπληρωθεί το παζλ. Εκείνο που τον έφερε στους πρωταγωνιστές, εκείνο που μόνο οι παίκτες του Ολυμπιακού μπορούν να διηγηθούν. Εκείνοι, άλλωστε, έβλεπαν χθες ξανά και ξανά το νούμερο “8” να καρφώνει με μανία τη μπάλα στο καλάθι τους. Ο Μάικ Μπατίστ ζει τη στιγμή. Για το μόνο που σε αφήνει να απορείς είναι αν διασκεδάζει περισσότερο τη στιγμή που κερδίζει τον αιώνιο αντίπαλό του ή αν θα διασκεδάσει πιο πολύ, όταν θα κάνει πλάκα στους Αμερικάνους φίλους του και αντιπάλους... Τόσα χρόνια στην Ελλάδα έμαθε από ντέρμπι...«Είναι τρέλα αυτά τα ματς. Ζούγκλα! Στους παίκτες αρέσει η κόντρα, αλλά όλα έχουν ένα όριο. Δείτε τους Έλληνες των δύο ομάδων. Είναι κολλητοί εδώ και χρόνια. Κάθε καλοκαίρι παίζουν μαζί στην Εθνική. Δεν θέλουν να σκοτωθούν. Το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός μοιάζει λίγο με το Λέικερς – Σέλτικς, αν εξαιρέσεις τις βόμβες και τις φωτοβολίδες”. Ρεαλιστής...!“Ας χαλαρώσουμε όλοι για να περάσουμε καλά. Αφού στο τέλος εμείς θα κερδίσουμε πάλι!». Μάικ Μπατίστ...!
Μαριάννα Αξιοπούλου
