13 Οκτωβρίου 2009

Η κληρονομιά...

Διαβάστε όσοι δεν έχετε διαβάσει ένα συγκινητικό άρθρο από τη στήλη: Με το τριφύλλι στην καρδιά στο site : http://www.greenwebfans.com/ για τον Φραγκίσκο Αλβέρτη. (http://www.greenwebfans.com/view/el/DisplayColumn.aspx?2433).










Η κληρονομια που αφηνει ο Φραγκι ειναι τεραστια ...

Ειναι ενας απο τους ελαχιστοτατους πιακτες που αρχισε και τελειωσε την επαγγελματικη του καριερα στην ιδια ομαδα . Ειναι ισως ενας απο τους 3-4 που πηρε τα παντα σε αυτη την 19 χρονη καριερα . Και ειναι ενας απο τους λιγους ( ο μονος στην ελλαδα) που τιμηθηκε οπως του αξιζε οταν του αξιζε .
Ενας ανθρωπος υποδειγμα αθλητη αλλα και ΑΝΘΡΩΠΟΥ . Δεν σηκωσε μπαϊρακι , δεν εγινε αλλαζονας , δεν σαπισε απο τον πλουτο .
Ξεκινησε πριν 21 χρονια το ταξιδι στην ζωη με την ιδια γυναικα που εγινε συντροφος του και μητερα του γιου του .
Δεν παρασυρθηκε απο σκυλουδες και τσουλακια και δεν σπαταλησε τα λεφτα που εβγαλε σε μπουζουκια , σπορ αμαξια και λουσα .
Ηταν και ειναι απλος και προσιτος . Μπορει να τον πετυχετε καποιο βραδακυ στη βαρκιζα με ενα καλαμι και μια κουπα καφε να ψαρευει . Ή μπορει να τον δειτε σε καποιο ιδρυμα για παιδια να προσφερει στα κρυφα .
Ο Αλβερτης για μενα ειναι ακριβως αυτο που θα λεγαμε η προσωποποιηση του ΓΝΗΣΙΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ . Γιατι ηταν με την ομαδα και στις λυπες (90-95) και στις χαρες (96-09) ...
Ηταν και ειναι ο πιτσιρικας με την σκισμενη και ματωμενη πρασινη φανελα , το σκονισμενο τζιν και το ξεφτισμενο διχρωμο κασκολ των 200 δραχμων που αγορασε με το χαρτζηλικι του . Ειναι ο πιτσιρικος που εκλαιγε το 94 και το 95 στον ημιτελικο και πανηγυριζε την ηττα του μισητου αντιπαλλου στο μεγαλο τελικο . Στα παιχνιδια αυτα ηταν ο βιβλικος ΑΒελ και διπλα του ο Καϊν που 4 χρονια μετα θα εκανε ενα σερι αστοχων και προδωτικων ενεργειων οι οποιες τελικα θα διεγραφαν εντελως και μονομιας τον Καϊν απο την καρδια μας .
Ο Αλβερτης οταν ηρθε η ωρα να λαβει το χρισμα του αρχηγου λοιδωρηθηκε καθως θεωρηθηκε υποδεεστερος και λιγος για αρχηγος σε σχεση με τον Ρατζα και τον Καϊν . Και ομως ο Αλβερτης στα επομενα 10 χρονια εγινε ενας αρχηγος συμβολο και συναμα Μυθος . Εγινε προεδρος και στον ΠΣΑΚ . Και σαν αρχηγος στην Παναθα ηταν παντα εκει για να συνδεει τεχνικη ηγεσια , διοικηση και παικτες . Οχι βεβαια οτι χρειαζοταν να κανει και πολλα . Δεν επαυε ομως να ειναι το πρωτο βιολι στην ορχηστρα του μεγαλου μαεστρου που λεγεται Ομπραντοβιτς . Ακομα και οταν τα γονατα του αρχισαν να τον προδιδουν εβρισκε παντα τις δυναμεις να στηριζει την ομαδα . Μπορει να εβλεπε το τελος να πλησιαζει απο καιρο αλλα εμενε στην ομαδα εστω και σαν κομπαρσος ( ως παικτης ) αλλα εχοντας παντα το ρολο της μεγαλης καρδιας , του μεγαλου αδερφου-δασκαλου , του λοχια - μανα του λοχου . Στην κοινωνια των λυκων θα ηταν ο θειος Φραγκι που εμψυχωνε τα κουταβια οταν ο αρχηγος της αγελης τα δαγκωνε σε καποιο λαθος . Ηταν αυτος που δεν τα αφηνε να απογοητευτουν αλλα τα εσπρωχνε με την μουσουδα του να συνεχισουν .
Και τα καταφερε τελεια .
Για μενα σημερα η μερα ηταν βαρια και με δυο οψεις . Ηταν βαρια γιατι εκλεισε ενας κυκλος που ξεκινησε οταν κλαιγοντας πριν 19 χρονια εφυγα για την θεσσαλονικη αφηνοντας την τοτε φιλεναδα μου και τωρινη μου συζυγο και μητερα του γιου μου , για να σπουδασω . Εφυγα την ιδια μερα που ο 16χρονος φραγκι ηρθε στην ομαδα . Σημερα μετα απο 19 χρονια ο Φραγκι ,35αρης πια , αφησε την ενεργο δραση . Γιαυτο και πολλες φορες δεν μπορεσα να κρατησω ενα δακρυ .
Ομως μεσα απο την θλιψη ανθισε μια νεα αισιοδοξια γιατι υπαρχει ενας νεος αρχηγος στην ομαδα . Μπορει να μην ηρθε 16 χρονων σε εμας και μπορει να μην ειναι αθηναιος οπως ο Φραγκι . Αλλα εχει κατι απο το μεγαλειο του Φραγκι και το εδειξε περυσι οταν υποκλινομενος στον παροπλισμενο πλεον αρχηγο τον καλεσε να σηκωσει εκεινος το κυπελλο ( τα κυπελλα ) για να τα σηκωσουν τελικα και οι δυο μαζι . ΚΑι φετος ο Φραγκι εχρισε τον Μητσο αξιο αντικαταστατη του . Το μονο κακο ειναι οτι οταν ερθει η ωρα του Μητσου να σταματησει δεν μπορουμε να αποσυρουμε την φανελα με το 13 γιατι η 13 θα ειναι παντα μεσα στο γηπεδο και θα τραγουδα .
Το δευτερο στοιχειο που γλυκανε την θλιψη μου ειναι οτι για 3 λεπτα περιπου στο τελος , στο παρκε υπηρχε μια ομαδα που επαιζε στα ισια απεναντι στα αστερια της ΤΣΣΚΑ παρα το οτι ο μεσος ορος ηλικιας της πενταδας ηταν σχεδον 20 χρονια ( Μπογρης , Βεργινης , Καραμολεγκος , Σερμαντινι , Καλαθης ) .Και αυτο λεει πολλα για το μελλον και το παρον αυτης της ομαδας ...

ΑΙΩΝΙΑ ΠΙΣΤΟΣ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ
ΦΡΑΓΚΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΡΧΗΓΟΣ

Sadwolf