Απάντηση στο Νίκο Πατέρα για τον Αλέξανδρο Τζιώλη

Ο Πρόεδρος, κ. Νικόλας Πατέρας έκανε την ακόλουθη δήλωση στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ:

«Επειδή στους πρόσφατους αγώνες της ομάδας παρατηρήθηκε το φαινόμενο έντονων αποδοκιμασιών εις βάρος του ποδοσφαιριστή μας, Αλέξανδρου Τζιόλη, καλώ τους φιλάθλους μας να παραμείνουν στο πλευρό της ομάδας με το γνωστό τους πάθος αποφεύγοντας τέτοιου είδους συμπεριφορές. Ασφαλώς, ο καθένας έχει δικαίωμα στη γνώμη του, είναι όμως αδιανόητο, την ώρα που η ομάδα καταβάλλει μια μεγάλη προσπάθεια για την επίτευξη των στόχων της να παρατηρούνται φαινόμενα που αναμφίβολα την επηρεάζουν αρνητικά. Ο Αλέξανδρος Τζιόλης είναι ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού και ο προπονητής μας θα τον χρησιμοποιεί όποτε το κρίνει σκόπιμο για το καλό της ομάδας. Υποχρέωση όλων μας είναι να στηρίζουμε τον προπονητή της ομάδας και όλους τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται για την επιτυχία της. Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στις μέχρι τώρα επιτυχίες της ομάδας αγκαλιάζοντάς την μαζικά είτε αγωνίζεται εντός είτε εκτός έδρας. Αυτή τους η στήριξη είναι πολύτιμη και υπολογίζουμε σ’ αυτήν για τη δύσκολη συνέχεια στην πορεία προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος».

Θέλω να απαντήσω στον κ. Πατέρα ότι υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στον οπαδό και το φίλαθλο. Ο φίλαθλος βλέπει την ομάδα του και χειροκροτάει όταν κερδίζει, ενώ όταν χάνει.. δεν τρέχει τίποτα, επίσης πάει στο γήπεδο όταν είναι όλα καλά και η ομάδα νικάει.
Αντίθετα ο οπαδός όταν η ομάδα χάσει δεν κοιμάται το βράδυ και στον επόμενο αγώνα θα πάει ξανά στο γήπεδο.
Χάνει κερδίζει αυτός θα.. τραγουδάει κύριε Πατέρα.

Για να συνδέσω τα παραπάνω με το θέμα του Αλέξανδρου, προσωπικά είμαι οπαδός και όχι φίλαθλος και σαν οπαδός θα μιλήσω.
Όταν ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια έχανε π.χ. από Εργοτέλη, Ατρόμητο, Ολυμπιακό με κάτω τα χέρια,ο λόγος ήταν η ανυπαρξία της διοίκησης καθώς και μια άρρωστη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, την οποία αντιπροσώπευαν συγκεκριμένοι παίχτες όπως ο Τζιώλης και ο Μάντζιος και πολλοί άλλοι, που έχουν φύγει και οι οποίοι διάλεγαν παιχνίδια.
Αυτή τη νοοτροπία θέλουμε να διώξετε από την ομάδα κύριε Πατέρα. η οποία έχει δώσει πολύ πίκρα σε εμάς που είμαστε οπαδοί και όχι φίλαθλοι.
Το χειροκρότημα και το σεβασμό οι παίχτες τα κερδίζουν μέσα στο γήπεδο με το πάθος και τη θέληση για τη νίκη και όχι γιατί απλά φοράνε τη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος. Πρέπει να αποδεικνύουν κάθε φορά ότι αξίζουν να φοράνε τη φανέλα αυτή. Παράδειγμα ο Λουκάς Βύντρα, παρόλο που έχει αποδοκιμασθεί πάρα πολλές φορές (λανθασμένα κατά τη γνώμη μου), με το πάθος που βγάζει στο παιχνίδι του έχει κερδίσει επίσης  πολλές φορές το χειροκρότημα των οπαδών, που τον αποδοκίμαζαν.
Τώρα εάν ξαφνικά θυμηθήκατε ότι πρέπει να επανέλθει ο Τζιώλης στην πρώτη ομάδα για να βρεθεί ομάδα να πωληθεί είναι λάθος, γιατί έτσι προκαλείτε τον οπαδό ρίχνοντας έτσι τις ευθύνες σας στον πρώην προπονητή ότι τάχα δεν τον ήθελε. Έτσι τώρα, που επανέρχεται αναγκαστικά στην πρώτη ομάδα, απόντος του Σιμάο και του Μάτος (ο οποίος σωστά δώθηκε δανεικός αφού δεν θα έπαιζε), κρεμόμαστε πάνω του για αμυντικό χαφ.
Δυστυχώς αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς και εμείς σαν Παναθηναϊκοί δεν μπορούμε να τα δεχθούμε έτσι χωρίς να τα κρίνουμε και αυτό κατά τη γνώμη μου μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους οπαδούς των άλλων ομάδων.
Για το λόγο αυτό κύριε Πατέρα προσπαθήστε να θωρακίσετε την ομάδα στο παρασκήνιο, ασχοληθείτε και με το θέμα του γηπέδου για να προχωρήσει και φέρτε επιτέλους έναν αμυντικό κλάσης. Για το αν θα στιρίξουμε εμείς την ομάδα ένα θα σας πω: εμείς ήμασταν εκεί και στιρίζαμε σε πολύ πιο δύσκολες στιγμές κόντρα σε όλους και όλα, ακόμα και κόντρα στον ίδιο μας τον εαυτό.

Αφήστε  όμως το ένστικτο του απλού οπαδού να κρίνει τους παίχτες, αυτός ξέρει πολύ καλύτερα γιατί πονάει την ομάδα πολύ περισσότερο από όλους εσάς.